Πως επιβλήθηκε η λατρεία του Διονύσου; Ένα αδιάψευστο παράδειγμα.

Επιγραφή από την Μαγνησία επί Μαιάνδρου (Μ.Ασία) περ. 278-250 π.Χ.

Μετάφραση και σχόλια: Δημήτρης Σκουρτέλης

Πηγή εικόνας:

“Καλή Τύχη!

Όταν επρυτάνευε ο Ακρόδημος του Διοτείμου, ο λαός των Μαγνήτων ρώτησε τον θεό σχετικά με το θεϊκό σημάδι που φάνερώθηκε, όταν έσπασε ένας πλάτανος στην πόλη και μέσα του βρέθηκε ένα αφιέρωμα (αγαλμάτιο;) στο Διόνυσο, τι να σημαίνει αυτό και τι να κάνει; Γι αυτό στάλθηκαν “θεοπρόποι” στους Δελφούς ο Ερμώναξ του Επικράτη και ο Αρίσταρχος του Διόδωρου.

Και ο θεός έδωσε χρησμό:

Εσείς που σας έτυχε η ιερή πόλη στου Μαίανδρου τα νερά, οι Μάγνητες που υπερασπίζεστε όσα είναι δικά σας, ήρθατε από το στόμα μου να μάθετε τι σημαίνει το συμβάν, ότι φανερώθηκε ο Βάκχος να κείτεται μέσα σε θάμνο. Είχε φανερωθεί και σαν νεαρός όταν θεμελιώνατε την πόλη, αλλά καλόχτιστους ναούς δεν του χτίσατε του Διονύσου.

Κάντε λοιπόν τα εξής, μεγάλε λαέ: Στήστε ναούς σε αυτόν που χαίρεται με τους θύρσους και βάλτε του ιερέα άσπιλο και ακέραιο. Και να έρθετε στον ιερό κάμπο της Θήβας, να πάρετε Μαινάδες από την γενιά του Κάδμου, απογόνους της Ινούς. Αυτές θα σας καθορίσουν το λατρευτικό τυπικό, τα διονυσιακά όργια, τα έθιμα, και θα ιδρύσουν βακχικούς θιάσους.

Ετσι, οι “Θεοπρόποι” με βάση τον χρησμό πήραν από τις Θήβες τρεις Μαινάδες, την Κοσκώ, την Βαυβώ και την Θετταλή, και η μεν Κοσκώ δημιούργησε θίασο “Πλατανιστών”, η Βαυβώ θίασο “προ πόλεως” και η Θετταλή θίασο “Καταιβατών” (=ουρανοκατέβατων)

Όταν δε πέθαναν, τις έθαψαν οι Μάγνητες η μεν Κοσμώ (sic) στο Κοσκωβούνι, η Βαυβώ στο Ταβάρνι και η Θετταλή σιμά στο θέατρο.

Για τον θεό Διόνυσο, ο Απολλώνιος Μοκόλης, παλιός μύστης, τον αρχαίο αυτό χρησμό έγραψε σε στήλη και την αφιέρωσε, μαζί με τον βωμό.”

Σχόλιο:

Βλέπουμε λοιπόν, πως με ιστορικά καταγραμμένα γεγονότα (δηλ μετά τον 8ο αι πΧ, -ο χρησμός, μια που είχε καταγραφεί, δεν μπορεί να είναι αρχαιότερος), επιβλήθηκε η λατρεία του Διονύσου, την οποία αρχικά είχε αγνοήσει η πόλη των Μαγνήτων, όταν τους είχε και πάλι εμφανιστεί ο θεός κατά τη θεμελίωση της πόλης τους. 

Με πολύ πιο βίαιο τρόπο επιβλήθηκε η λατρεία του ξένου αυτού θεού σε όλη την Ελλάδα. (τα λέμε αλλού) 

Σημαντική η μνεία της Θήβας, της φοινικικής αποικίας, και του "γνήσιου" αίματος του Κάδμου και της κόρης του Ινώς που ήταν Φοίνικες. Αυτοί έφεραν κατά μεγάλο ποσοστό, το Δωδεκάθεο στην Ελλάδα. 

Οι Δελφοί, ενώ ήταν σε συνεχή αντιπαράθεση με την ίδια τους την επαρχία, την Φωκίδα, βλέπουμε πως στηρίζονταν στην φοινικική Θήβα.

Η λατρεία του Δωδεκάθεου, ούτε αρχαία είναι, ούτε και ελληνική. 

Και πλέον δεν βασιζόμαστε σε μεταγραμμένα κείμενα που οι ελληναράδες τα λένε "παραποιημένα από τους παπάδες" αλλά σε επιγραφές της εποχής εκείνης, γραμμένες μάλιστα από πιστούς του ίδιου του θεού Διονύσου!!!

Μιλάνε μέχρι και οι πέτρες, Επανελληνιστές μου, που μας κάνετε και τους... πατριώτες!

Το αρχαίο κείμενο της επιγραφής:

(A)

Ἀγαθῇ τύχῃ. | ἐπὶ πρυτάνεως Ἀκροδήμου τοῦ Δι|οτείμου ὁ δῆμος ὁ Μαγνήτων ἐπερω|τᾷ τὸν θεὸν περὶ τοῦ σημείου τοῦ || γεγονότος ὅτι πλατάνου κατὰ τὴν | πόλιν κλασθείσης ὑπὸ ἀνέμου εὑ|ρέθη ἐν αὐτῇ ἀφείδρυμα Διονύσου, | τί αὐτῷ σημαίνει ἢ τί ἂν ποιήσας | ἀδεῶς διατελοίη· δι' ὃν θεοπρόποι || ἐπέμφθησαν ἰς Δελφοὺς Ἑρμῶναξ | Ἐπικράτους - Ἀρίσταρχος Διοδώρου. | Θεὸς ἔχρησεν· | Μαιάνδροιο λαχόντες ἐφ' ὕδασιν | ἱερὸν ἄστυ - Μάγνητες κτεάνοις || ἐπαμύντορες ἡμετέροισιν, | ἤλθετε πευσόμενοι στομάτων ἀπ' ἐ|μεῖο, τίς ὑμεῖν - μῦθος, ἐπεὶ Βάκ|χος θάμνῳ ἔνι καίμενος ὤφθη. | ἐξεφάνη δὲ ἔτι κοῦρος, ἐπεὶ πτολί||αιθρα τιθέντες - νηοὺς οὐκ ᾠκίσ|σατ' ἐϋτμήτους Διονύσῳ. - ἀλλὰ | καὶ ὥς, ὦ δῆμε μεγάσθενες, ἵδρυε | νηοὺς - θυρσοχαροῦς· ἱερῆα τίθει | δὲ εὐάρτιον ἁγνόν· - ἐλθέτε δὲ || ἐς Θήβης ἱερὸν πέδον, ὄφρα λάβητε | Μαινάδας, αἳ γενεῆς Εἰνοῦς ἄπο Κα|δμηείης· αἳ δ' ὑμεῖν δώσουσι καὶ | ὄργια καὶ νόμιμα ἐσθλὰ - καὶ θιά|σους Βάκχοιο καθειδρύσουσιν || ἐν ἄστει. - κατὰ τὸν χρησμὸν διὰ | τῶν θεοπρόπων ἐδόθησαν ἐκ Θηβῶν | Μαινάδες τρεῖς - Κοσκὼ - Βαυβὼ | Θετταλή, - καὶ ἡ μὲν Κοσκὼ συνήγαγεν | θίασον τὸν Πλατανιστηνῶν, || ἡ δὲ Βαυβὼ τὸν πρὸ πόλεως, ἡ δὲ | Θετταλὴ τὸν τῶν Καταιβατῶν· | θανοῦσαι δὲ αὗται ἐτάφησαν | ὑπὸ Μαγνήτων, καὶ ἡ μὲν Κοσμὼ | κεῖται ἐν Κοσκωβούνῳ, ἡ δὲ βαυ||βὼ ἐν Ταβάρνει, ἡ δὲ Θετταλὴ | πρὸς τῷ θεάτρῳ.

(B)

Θεῷ Διονυσῳ | Ἀπολλώνιος Μοκόλλης | ἀρχαῖος μύστης ἀρχαῖον | χρησμὸν ἐ[πὶ] στήλης ἀνα|γράψας σὺν τῷ βωμῷ [ἀν]έθ[η]||κεν.

Πηγή επιγραφής:

Magnesia on the Maeander (Caria, Asia Minor). AGRW 202 = IMagnMai 215 = Jaccottet 2003, vol. 2, no. 146 = SEG 17 (1960), no. 495 = PHI 260765 + 260613  = ID# 1463 

 ca. 278-250 BCE / 150 CE

http://philipharland.com/greco-roman-associations/