Συνολικές προβολές σελίδας

Τετάρτη 5 Νοεμβρίου 2014

Το άνοιγμα της σαμπάνιας με σπαθί.

Ειδικό σπαθί για άνοιγμα σαμπάνιας.
(πηγή εικόνας εδώ)

Η περιοχή της Γαλλίας που ονομάζεται Σαμπάνια, (Champagne, Καμπανία -εξ ου και “Καμπανίτης οίνος”, το καθαρευουσιάνικο όνομα της σαμπάνιας) παράγει το γνωστό αφρώδες κρασί. Πρώτοι φύτεψαν αμπέλια εκεί οι Ρωμαίοι. Λόγω του βόρειου κλίματος τα σταφύλια δεν ωριμάζουν πλήρως. Έτσι, βγάζουν ένα κρασί χωρίς σώμα, με πολλά οξέα και χαμηλά σάκχαρα. (ξινό) Αυτοί οι παράγοντες ευνοούν την δευτερεύουσα ζύμωση που κάνει το κρασί αφρώδες και... εκρηκτικό. Φαίνεται πως αυτό ανακαλύφθηκε κατά τύχη.

(πηγή εικόνας εδώ)
Πάντως, η σαμπάνια δεν μπόρεσε να εμπορευματοποιηθεί παρά μετά από την πρόοδο της υαλουργίας τον 17ο αιώνα, όταν κατασκευάστηκαν μπουκάλια ικανά να αντέξουν την πίεση των αερίων της ζύμωσης. Τα παλιότερα μπουκάλια σαμπάνιας... ανατιναζόταν. Η ....σωματική ακεραιότητα του καταναλωτή εξασφαλίστηκε πιο πολύ, αργότερα, με την χρήση της συρμάτινης υποστήριξης του φελλού.

Η σαμπάνια έχει σαφή κοινωνική σημασία. Η περιοχή της της Σαμπάνιας και ειδικά η πόλη Reims ήταν εκεί που χρίζονταν οι Γάλλοι βασιλείς. Η τοπική σαμπάνια έρρεε, ταυτιζόμενη πλέον με τους βασιλείς και τους άρχοντες.

Γάλλος Ουσσάρος.
(Πηγή εικόνας, εδώ)

Κατά τις ...εκπολιτιστικές εκστρατείες του Ναπολέοντα, το ιππικό του, οι Ουσσάροι, (Αχ, πόσο θα θέλαμε η λέξη να προέρχεται από τους βυζαντινούς έφιππους ανιχνευτές, τους χω[ν]σάριους- χωσιά=ενέδρα) διαγούμισαν κάθε παλάτι και αρχοντικό της Ευρώπης και ήρθαν σε επαφή με την σαμπάνια, την οποία κατανάλωναν σα νερό. Ο ίδιος ο Ναπολέων έλεγε πως η σαμπάνια χρειάζεται τόσο στη νίκη, όσο και στην ήττα.

Χάρη σε αυτούς τους αγωνιστές της Δημοκρατίας, (τους διαδόχους του ένδοξου βυζαντινού ιππικού) μπορούμε πλέον και εμείς οι απλοί αθρώποι του λαού να ανοίγουμε σαμπάνιες σε κάθε γάμο μας... 

Τι προτιμάτε ωρέ Έλληνες, τον Μέλανα Ζωμό των Ιουδαιοσπαρτιατών, (τέκνα Αβραάμ)  ή την ...βυζαντινή σαμπάνια;

Η επιθυμητή χήρα.

Η κυρία Κλικό (Clicquot) είχε μείνει χήρα στα 27 της κληρονομώντας την βιοτεχνία σαμπάνιας του άντρα της. Η μάρκα υπάρχει ακόμα και σήμερα. (Veuve Clicquot) Οι κακές γλώσσες λένε πως οι Ουσσάροι, για εντυπωσιάσουν τη επιθυμητή νεαρή χήρα, καθιέρωσαν το άνοιγμα του μπουκαλιού της σαμπάνιας με το σπαθί τους. Πιθανότερα, όμως, οι διψασμένοι Ουσσάροι βρήκαν μια αστραπιαία μέθοδο να ανοίγουν τις σαμπάνιες για να μην χάνουν καιρό, παραμένοντας ξεμέθυστοι περισσότερο από όσο χρειαζόταν...

Η τεχνική ονομάζεται sabrage, από το γαλλικό sabre, σπάθη. Από τότε, η αρειμάνια αυτή συνήθεια παρέμεινε σαν επίδειξη ανδρισμού αλλά πήρε και ένα αδικαιολόγητο χρίσμα επισημότητας.

(Πηγή εικόνας, εδώ)
Η τεχνική.

Καμιά δύναμη δεν χρειάζεται. Δεν χρειάζεται καν σπαθί, όπως έχει αποδειχτεί. Απλά πρέπει να δοθεί με σωστή τεχνική ένα χτύπημα στο σημείο που φουσκώνει ο λαιμός του μπουκαλιού με κατεύθυνση προς τα έξω, (και όχι κάθετα προς τον λαιμό) ώστε να υποβοηθηθεί η ήδη υψηλή πίεση των αερίων που έχει συγκεντρωθεί στο μπουκάλι.
Χρειάζεται πείρα, αλλιώς το μπουκάλι συντρίβεται.

Σε περίπτωση δυσκολίας, απευθυνθείτε στον ξιφομάχο της γειτονιάς σας, τον δικό σας άνθρωπο, αυτόν που γνωρίζετε καλά, και [δεν] εμπιστεύεστε!

Η πρακτική:
Ακολουθούν διάφορα σχετικά βίντεο...





Και ιδού τι θα πάθετε αν προσπαθήσετε τα παραπάνω:





1 σχόλιο: